Strona główna
Żył u schyłku późnej kredy (ok. 71-65,5 mln lat temu) na terenach Ameryki Północnej. Był jednym z ostatnich zauropodów na Ziemi oraz jedynym przedstawicielem tytanozaurów na kontynencie. Naukowcy twierdzą, że alamozaury mogły przywędrować z Ameryki Południowej. Jego szczątki znaleziono w USA. Jest jedynym dotąd poznanym zauropodem, jaki żył w okresie późnej kredy na obszarze obecnej Ameryki Północnej. Budowa Alamosaurus poruszał się na czterech nogach. Miał długi i cienki ogon – prawdopodobnie używał go jako broni, lub ogon służył do kontaktowania się z innymi osobnikami tego gatunku. Pierwotnie jego rozmiary szacowano na ok. 20–21 m długości, ok. 6 m wysokości i ok. 26–35 ton masy ciała. Fowler i Sullivan (2011) opisali jednak odkryte w Nowym Meksyku dwa kręgi i niekompletną kość udową, które ich zdaniem najprawdopodobniej należą do zauropoda z gatunku A. sanjuanensis, a które należały do zwierzęcia znacznie większego od wcześniej odkrytych przedstawicieli tego gatunku, porównywalnego z argentynozaurem i puertazaurem. Jeśli kości te faktycznie należą do alamozaura, oznacza to, że odkryte wcześniej skamieniałości A. sanjuanensis należały do osobników młodocianych; oznacza to również, że alamozaur był jednym z największych znanych dinozaurów i zarazem największym znanym północnoamerykańskim dinozaurem