Strona główna
Plateozaur był prawdopodobnie największym dinozaurem swoich czasów. Osiągał od około 6 do około 10 m długości. Ważył około 4 tony. Plateozaur był prozauropodem, co znaczy, że był bardzo bliskim przodkiem zauropodów. W 1834 lekarz Johann Friedrich Engelhardt odkrył kilka kręgów i kości nóg w Heroldsberg niedaleko Norymbergi. Trzy lata później paleontolog Christian Erich Hermann von Meyer uznał je za typowe znalezisko nowego rodzaju, któremu nadał nazwę Plateosaurus. Nazwa pochodzi od starożytnych greckich słów platys - "szeroki" lub "płaski" albo też platé - "płaska powierzchnia" oraz σαυρος/sauros - "jaszczur". Odnosi się on do płaskich kości gada. Drugi jej człon w przypadku gatunku typowego honoruje odkrywcę. Pomiędzy drugą i czwartą dekadą XX wieku wykopaliska w glinie w Saksonii-Anhalt ujawniły pomiędzy 39 a 50 szkieletów należących do takich rodzajów, jak plateozaur, liliensztern i haltikozaur. Część materiału przypisano gatunkowi P. longiceps, opisanemu przez paleontologa Otto Jaekela w 1914. W tym samym czasie pokłady z Trossingen ujawniły szczątki plateozaura. Większość z nich zaliczono do gatunków dziś uznawanych za wątpliwe lub niepewne